Aşıkların İstanbul’da Aşıklar Tepesi varsa, Yenişehir’in de aşıklar ağacı var. Zamana inat dimdik ayakta duran, sessizce masum aşklara kol kanat geren aşıklar ağacımız. Her okul çıkışı sessiz, kaçak buluşmaların durağı. Her gün üşenmeden ,okul çıkışı soluğu bu ağacın altında alan Erkek Meslek Lisesi aşık gençlerin umutlarının yeşerdiği, kimi anlar umutsuzca ; sevdiği ya bakarsa ona diye vazgeçmeden beklediği Aşıklar Ağacımız. Aşklar ulu orta yaşanmazdı o eski günlerde. Küçük bir bakış ciltler dolusu yazılmış aşk sözlerine bedeldi. Masumdu her şey. Umut dolu!

Kızların peşinde pervane olmuş Erkek Meslek Lisesi, Karabük futbolcularının peşinde pervane olmuş kızlarımız. Okul çıkışı kırmızı kravatlarını boyunduruktan kurtulmak istercesine çıkarıp okul çantalarına istifleyip aşka, heyecana koşan kızlarımız, erkeklerimiz. Kız Meslek Lisesi de çıkış zilini çalınca düğün yerine dönen meşhur Aşıklar Ağacımız işte. Dili olsa da anlatsa ah o eski günlerin güzelliğini!